شمع سان از غم هجر رخ تو آب شدم

باورت نیست اخا بدتوبیچاره شدم
بعدت ای مونس جان زینب آواره شدم
قدر تاریخ به من ظلم وجسارت گشته
خواهر تو هدف تیر حقارت گشته
باورت نیست ولی دست مراهم بستند
حرمت خواهر غمدیده تو بشکستند
باورت نیست ولی دین من انکار شده
آسمان پیش دوچشمان ترم تارشده
باورت نیست منو کوچه وبازار کجا
دختر فاطمه ومجلس اغیار کجا
یا اخا رفتی و بی پشت وپناهم کردی
مردم آن لحظه که از نیزه نگاهم کردی
غیرت اله تو رامحو تماشا شده ام
سرو بودم زغمت جان اخا تا شده ام
کاش عباس به نیزه بنهد چشم به هم
زینب وسلسله و همرهی نامحرم
هرکجا نام تو بردم پاسخم دشنام است
چشم در راه من وتو کوچه های شام است

به هنگام ظهر، یکى از یاران امام علیه السلام به نام ابوثمامه صیداوى، آن حضرت را متوجه وقت نماز ظهر کرد. امام حسین علیه السلام که به نماز اهمیت ویژه‌اى مى‌داد، دستور داد که جنگ را متوقف کرده و همگى به نماز پردازند. پیشنهاد امام حسین علیه السلام مورد موافقت دشمن قرار نگرفت و آنان هم چنان به نبرد خود ادامه مى دادند. امام حسین به ناچار، یکطرفه جنگ را متوقف کرد و با یاران اندک خود نماز ظهر را به صورت نماز خوف (نماز ویژه زمان جنگ) به جاى آورد. یاران آن حضرت دو دسته شده، دسته اى به نماز امام علیه السلام اقتدا کرده و دسته اى دفاع مى نمودند. اما دشمنان هیچ گونه ترحمى به امام علیه السلام و نمازگزاران نکرده و با رها کردن تیر، آنان را هدف قرار مى دادند. برخى از مدافعان امام حسین علیه السلام، دشمن را از اطراف نماز گزاران پراکنده کرده و برخى دیگر خود را سپر تیرها قرار داده و مانع رسیدن آنها به وجود امام حسین علیه السلام مى شدند. سعید بن عبدالله حنفى، از جمله آنانى بود که خود را سپر امام علیه السلام قرار داد. وى هر تیرى که به جانب امام حسین علیه السلام مى آمد، خود را سپر آن مى کرد و آن قدر در این راه ایستادگى کرد تا نماز امام علیه السلام به پایان رسید. در آن هنگام به زمین افتاد و به شرف شهادت نایل آمد. علاوه بر زخم شمشیر و نیزه، از بدن این شهید دلاور، تعداد سیزده چوبه تیر یافتند.

گفته ‏اند علت نام گذاري روز دهم به عاشورا آن است كه ده نفر از پيامبران با ده كرامت در اين روز مورد تكريم الهي قرار گرفتند.
روز دهم محرم هم ياد آور و اقعه شهادت امام (ع) و يارانش مي‏ باشد. اين روز از عظيم ترين روزهاي سوگواري به حساب مي ‏آيد. مي‏توان گفت عاشورا همان دهم محرم است، چون پيامبران براي حادثه ‏اي‏ كه در اين روز واقع مي ‏شود گريسته ‏اند، در فرهنگ ديني هم چنان باقي مانده است.

اینها که نام جـدّ تو را جار می زنند
آقا نیا؛ شبانه تورا دار می زنند
دیروز هزار نامه و دعوت: بیا،بیا
امروز ورق...پاره به دیوار می زنند
سگهای کوفه به راهت کمین نموده اند
درنده وار نعره ی کفتار می زنند
مُرده است عاطفه هاشان، وفابریده اند
نقّاره ی شکسته برسر بازار می زنند
صدها هزار نامه ی آنان فسانه بود
زیر تمام وعده به یک بار می زنند
بوزینه ها به منبر جـدّت خزیده اند
واغیرتا زحنجره شان جار می زنند

در روايتي آمده است: حضرت موسي بن عمران هفت در مناجات خود عرضه داشت :

 بارخدايا! چرا امت حضرت محمّد را بر ديگر امت ها برتري دادي ؟ خطاب آمد: به خاطر ده چيز.

 حضرت موسي عرض كرد: آن ده چيز كدام است تا به بني اسرائيل بگويم عمل كنند؟

فرمود: نماز، زكات، روزه، حج، جهاد، جمعه، جماعت، قرآن، علم و عاشورا.

 حضرت موسي عرض كرد: عاشورا چيست ؟

 خطاب رسيد: عاشورا عبارت است از گريستن يا حالت گريه به خود گرفتن و نوحه و مرثيه خواندن

 در عزاي سبط رسول خدااي موسي ! هيچ بنده اي از بندگانم بر حسين و مظلوميت او گريه و ناله نمي كند

مگر اين كه اهل بهشت خواهد بود.

امام صادق(ع) فرمود: "تاسوعا روزي است كه حسين(ع) و اصحاب او در كربلا محاصره شدند و سپاه شاميان بر ضد آنان گرد آمد. ابن زياد و عمر سعد از فراهم آمدن آن همه سوار خوشحال شدند و آن روز، حسين(ع) و يارانش را ناتوان شمردند و يقين كردند ديگر براي او ياوري نخواهد آمد و عراقيان او را پشتيباني نخواهند كرد".

ایام تاسوعا و عاشورای حسینی برهمه شیعیان جهان تسلیت باد

: يا حسين
سرخي شهادت تو ناپيدا بودعشق تو اما م کربلا ز يبا بود
تنها سبب زندگي دين قطعاًپيغام نماز ظهر عاشورا بود

مگو که هستم و منت برٍ وجودم من اگر نبود حسین علی نبودم من
زبان من که فقط نغمه ساز دولت اوست که در مدیحت او مو به مو سرودم من
به گریه عاشق آتشدلی چه خوش می گفت که ای مسیح راز تو را گشودم من
به گوش مرده چه گفتی که زنده شد ،گفتا حسین گفتم و محشر به پا نمودم من

در فرهنگ شيعي، روز نهم محرم روزي است كه امام حسين(ع) و يارانش

در محاصره نيرهاي كوفه قرار گرفتند. روزي كه آب را به روي اهل بيت بستند،

و عصر آن روز عمر بن سعد با دستوري كه از ابن زياد دريافت كرد،

آماده جنگ با حسين(ع) شد. اما به دستور امام(ع) آن شب را مهلت خواستند،

تا به عبادت و راز و نياز بپردازند.
اين روز به دليل اين كه بر اهل بيت سخت گذشت و شايد يكي از روزهاي بسيار سخت و مصيبت

بر خاندان پيامبر بود، تاسوعاي حسيني نام گرفت.

عشق حسین گر همه دم بر سر است
چاره ی هر جیره خورِ حیدر است
آن حجر الاسود والا مقام
مردمکِ چشم علی اصغر است

علی اصغر گلِ نشکفته ی من
الا ای طفل در خون خفته ی من
چرا دشمن به آن تیرِ سه شعبه
نمک زد بر دلِ آشفته ی من

ششماهه على به دوش بابش دادند
یک جام از آن باده نابش دادند
چون با لب تشنه حاجت آب نمود
با تیر سه شعبه‏اى جوابش دادند 

یکى از فرزندان امام حسین‏ (ع) که شیر خوار بود و از تشنگى،

روز عاشورا بى تاب‏ شده بود. امام،خطاب به دشمن فرمود:

از یاران و فرزندانم، کسى جز این کودک نمانده ‏است.

 نمی ببینید که چگونه از تشنگى بى تاب است؟

در"نفس المهموم" آمده است که‏ فرمود:

" ان لم ترحمونى فارحموا هذا الطفل‏"در حال گفتگو بود

که تیرى از کمان حرمله ‏آمد و گوش تا گوش حلقوم على اصغر (ع) را درید.

امام حسین‏(ع‏) خون گلوى او را گرفت و به آسمان پاشید.

گفته اند:
 در عاشورا وقتی زخم در جان خورشید نشست
و زمین ، پیکر مبارک حسین را بر خویش قطعه قطعه دید ،
به لرزه درآمد و آسمان تیره و تار شد
و غبار خشم خداوند از جای جنبید .
در آنجا سجاد سلام الله علیه دست بر زمین کوفت
 و زمین را به آرامش خواند ،
 سر به آسمان برداشت
 و آسمان را دعوت به سکوت کرد ....
آسمان و زمین هر دو ،
 تنها در اجابت فرمان امام خویش آرام گرفتند ،
دندان بر جگر نهادند ،
 خون به لب آوردند ،
 ولی دم نزدند .
مویه کردند ولی فغان نکردند .
در خویش شکستند و گریستند ،
اما ضجه نزدند .
واکنون یا ابا عبدالله !
 چگونه در خویش مچاله نشویم
و قطره قطره نباریم ......
«این الطالب بدم المقتول بکربلا.....»

گفته‌ شود: ثواب‌ زیارت‌ امام‌ حسین‌(ع) از زیارت‌ خانه‌ خدا بیشتر است‌
و یا مساوی‌ است‌. بزرگ‌ترین‌ دلیل‌ برای‌ این‌ مطلب‌ این‌ است‌: شكی
‌ نیست‌ در این‌كه‌ خانه‌ی خدا كه‌ در مكه‌ واقع‌ شد حرمت‌ و احترام‌
و عظمت‌ آن‌ برای‌ احترام‌ و حرمت‌ حضرت‌ ابراهیم‌(ع) است‌ كه‌ آن‌ ر
ا بنا نمود و خلیل‌ الرحمن‌ هنگامی‌ كه‌ مأمور به‌ ذبح‌ فرزندش‌ حضرت‌
اسماعیل‌ شد، طاقت‌ نیاورده‌ چشمانش‌ را بست‌ اما امام‌ حسین‌(ع)
جوانش‌ را نزدش‌ قطعه‌ قطعه‌ نمودند و جوانانی‌ را برای‌ خدا قربانی
‌ كرد و ابداً ناراحت‌ نشد و رنگ‌ نباخت‌. پس‌ زمین‌ كربلا كه‌ مزار
شهدای‌ راستین‌ قرار گرفت‌ و مرقد مطهر عزیز اسلام‌ در آن‌ جا واقع
‌ شد، می‌بایستی‌ زیارت‌ آن‌ و ثواب‌ زیارت‌ آن‌ لااقل‌ معادل‌ ثواب‌ خانه‌ی
خدا باشد، نه‌ كمتر

روضه خوان گفت

که لیلا پسری داشت که رویش به درخشندگی ماه که عباس عمویش
روضه خوان گفت که لیلا پسری داشت که مجنون
پسری داشت که می رفت و نگاه تو به سویش
پسری خوش قد و قامت، پسری صبح قیامت
روضه خوان گفت که در باد پریشان شده مویش
آسمان بار امانت نتوانست کشیدن
که بریدند خدایا، که شکستند سبویش
روضه خوان تاب نیاورد عمو آب نیاورد
روضه خوان آمد و زانو زد و بوسید گلویش

دكتر شريعتي مي‌گوييد:"امام حسين (ع) يك شهيد است كه حتي پيش از كشته‌شدن خويش به شهادت رسيده است نه در گودي قتلگاه،بلكه در درون خانه خويش، از آن لحظه كه به دعوت وليد حاكم مدينه كه از او بيعت مطالبه مي‌كرد ، "نه" گفت، اين، "نه" طرد و نفي چيزي بود كه در قبال آن، شهادت انتخاب شده است و از آن لحظه، حسين شهيد است او همچنين مي‌گوييد

"شهادت حسيني شرايط ويژه خود را مي‌طلبد وقتي ظلم، انحطاط و انحراف همه‌گير مي‌شود و ارزشهاي والاي اسلامي مسخ مي‌گردد و موعظه‌ها بر گوشه‌اي سنگين كارگر نمي‌افتد، حسين باهمه دانايي به عدم توانايي خود در پيروزي ظاهري بر دشمن، علنا به پيشواز مرگ مي‌رود و با انتخاب شهادت، بزرگترين كاري را كه مي‌شد كرد، انجام مي‌دهد.

بروزترین سایت دانلودمداحی حاج محمودکریمی

http://www.tarannomsorkh.blogfa.com

هواداران حاج محمود کریمی

http://rayatolabas2.mihanblog.com

سماعه مى‌گويد: از امام محمّد باقر عليه السلام شنيدم مى‌فرمود: موقعى كه روز قيامت فرا مى‌رسد پيامبر اسلام و امير المؤمنين و حسن و حسين صلى اللَّه عليهم اجمعين از نزديك جهنم عبور خواهند كرد. شخصى كه در جهنم است سه مرتبه فرياد مى‌زند: يا رسول اللَّه بفريادم برس! ولى پيغمبر خدا جوابى به او نخواهد داد. سه مرتبه فرياد مى‌زند: يا امير المؤمنين بفريادم برس! آن حضرت هم جوابى به او نخواهد داد
سپس سه مرتبه فرياد مى‌زند: يا حسين بفريادم برس، من قاتل دشمنان تو مى‌باشم. پيامبر خدا به امام حسين مى‌فرمايد: وى بر تو اتمام حجت نمود. امام حسين عليه السلام پس از اين جريان نظير عقاب شكارى بفريادش ميرسد و او را از آتش نجات مى‌دهد.
راوى مى‌گويد: من به امام صادق گفتم: فدايت شوم آن شخص كه در آتش است كيست؟
فرمود: مختار است.
گفتم: براى چه در آتش معذّب خواهد شد در صورتى كه قاتلين امام حسين را كشت!؟
فرمود: براى اين‌كه اندكى از محبت آن دو نفر را در قلب خود داشت. قسم به حق آن خدائى كه حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را به حق مبعوث كرد اگر در قلب جبرئيل و ميكائيل هم چيزى از (محبت آنان) باشد خدا ايشان را از ناحيه صورت داخل آتش جهنم خواهد كرد

از    بچگي    ذكر    لبم    يا حسين    بود

ماه محرم آمد و غمخانه شد وجودم

با نام تو من دفتر غمخانه را گشودم

در سطر اول آن بنوشته بود حسين جان

سلام من به محرم به شور و حال عیانش

سلام من به حسین و به اشک سینه زنانش

سـلام من به محرم به کربلا و جلالش

به لحظه های پرازحزنِو غرقِ درد و ملامش

دانی از چه رو گاه گاه آید زلزله چون زمین هم میکند

با نام زینب هلهله دانی از چه رو گاه گاه توفان میشود

صحنه جنگیدن عباس اکران میشود

تاسیس تاریخ برای مسلمانان در زمان خلافت خلیفه دوم مسلمین و با مشورت حضرت علی (علیه‌السلام) در سال شانزدهم هجری صورت گرفته است. مبدا تاریخ را هجرت پیامبر و ماه نخست آن را محرم، سالی كه هجرت روی داده بود گرفتند.
علت نامگذاری این ماه آن بود كه در ایام جاهلیت، جنگ در این ماه را حرام می‌دانستند.ـ در دوم ماه محرم الحرام سال 61 هجری كاروان حضرت امام حسین (علیه السلام) وارد كربلا شد و سپاهیان دشمن كه هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شد در روزهای تاسوعا و عاشورا كه روز نهم و دهم محرم می‌باشد او و یارانش را به شهادت رساندند.
امام هشتم شیعیان امام رضا (علیه السلام) در خصوص این ماه فرمود: در جاهلیت، حرمت این ماه نگاه داشته می‌شد و در آن نمی‌جنگیدند ولی در این ماه، خون‌های ما را ریختند و حرمت ما را شكستند و فرزندان و زنان ما را اسیر كردند و خیمه‌ها را آتش زدند و غارت كردند و حرمت پیامبر را دربارة ذریه‌اش رعایت نكردند.

پس از آنکه امام سجاد علیه السلام بدن شریف پدر گرامیشان را تدفین نمودند

از بنی اسد پرسید : آیا هنوز بدنی باقی مانده ؟گفتند آری در کنار علقمه تن و پیکر رشیدی قهرمان قرار دارد . هر چه خواستیم آن بدن را از جای حرکت دهیم ممکن نشد زیرا در اثر قطعه قطعه بودن بدن هر قطعه ای برمیداشتیم قطعه دیگری روی زمین میماند .

حضرت فرمود بیایید از آن بدن هم دیدن کنیم امام علیه السلام تا نگاهش بر آن پیکر افتاد گریه کنان خود را بر آن بدن انداخت و فرمود :

"ای قمر بنی هاشم بعد از تو خاک بر سر دنیا و زندگانی دنیا "

اشکم ز هجر روی تو خوناب شد حسین مویم ز غصه رشته ی مهتاب شد حسین

هر جا کنار آب نشستم ز داغ تو از بس که سوختم جگرم آب شد حسین

جانسوز تر ز داغ تو دیگر کسی ندید خورشید هم ز داغ تو در تاب شد حسین